Dlatego właśnie wylądowała w koszu „za 1zł”. Mimo uszczerbku kupiłam ją, no bo co tam 1 zł – pomyślałam, będę to maskować paskiem. Okazało się, że maskowanie paskiem się nie sprawdza i nici z noszenia 🙁 Bezczynnie wisiała sobie w szafie czekając na litość. Aż dopadła mnie wena i wpadłam na pomysł, aby wyciąć cały ten środkowy fragment ze szlufkami. Banalna eureka 😉 Doszyć dolną część, robiąc 2 zakładki, bo była szersza. No i nie pochlastać się na amen z szyciem, bo tkanina jest rozciągliwa… Ale znakomicie sprawdził się sposób, o którym przeczytałam u Joanki-Z, czyli szycie rozciągliwców drobnym zygzakiem. To działa!
Mogę powiedzieć, że w ramach wprawiania się w krawiectwo odzieżowe, po zwężaniu i skracaniu spodni, przeszłam kolejny etap naprawiając tunikę. Moje kolejne opory zostały pokonane 🙂