Oznacza to, że nie jestem w stanie kroić nowych, dużych toreb – co czyniłam na podłodze, z racji ilości miejsca. Szycie zostało maksymalnie ograniczone. Naciskanie pedału maszyny lewą nogą – niewykonalne, próbowałam i prawie przyszyłam sobie palce do kieszonki 😉 Jestem jak widać nie tylko praworęczna, ale i prawonożna. Opanowałam natomiast naciskanie pedału „prawym gipsem”, ale noga opuszczona w dół bardzo szybko puchnie, a paluszki robią się nieco fioletowe – więc to patent na kilkuminutowe seanse przy bardzo małych rzeczach do zszycia. Nie mogę pacować, a tyle do zrobienia…


Oszaleję – to pewne 🙁