Co robić, żeby nie umrzeć z nudów kiedy nie możecie robić nic?

Dawno nie było takiego wpisu. Ale też dawno nie miałam tyle wolnego czasu, który byłam zmuszona spędzić non stop w domu – może nie przykuta do łóżka, ale prawie.
Choróbsko trwało 10 dni. Nie było straszne, ze względu na dolegliwości. Za to jeśli chodzi o nakazowe nieróbstwo, to było beznadziejne. Ciało było ewidentnie zdechłe i nie dość, że niezmordowanie kasłało i smarkało, to męczyło się nawet czytaniem książki. Czułam się jak bobas, ucinając sobie pokrzepiające drzemki co godzinę 😉

Przyznaję, że dość głupim było dopuścić do takiego przeeksploatowania się, bo wychodzi na to, że to całe niedomaganie, jest jego wynikiem. Tak to jest, jak się pracuje u siebie – nawet zastrajkować nie ma jak. Więc ciało zastrajkowało za mnie.

Ale do rzeczy – będąc zmuszoną do kilkudniowego leżakowania – miałam możliwość nadrobić zaległości filmowe, odkurzyć parę ukochanych książek, zacząć oglądać nowy serial, no i oczywiście wpaść na pewien pomysł, a może raczej nareszcie wcielić go w życie (pomysł od dawna błąkał mi się po głowie, ale ciągle nie miałam czasu, żeby nad nim usiąść).
Opowiem dziś o rozrywkach filmowych.

Czyli co, po kolei? No raczej 🙂

Czy widzieliście nowy serial HBO – „Westworld”? Jeśli nie, to naprawdę polecam – i nie sugerujcie się tematyką westernu.
Nie przepadam za serialami, ale jak już znajdzie się taki, który mnie zainteresuje jestem wciągnięta na amen. Poza tym zawsze, gdy zapowiada się , że niegodziwcy dostaną odpowiednio makabryczną karę jestem usatysfakcjonowana. Pierwszy odcinek można obejrzeć na HBO GO.
Scenariusz jest oparty na kanwie filmu z 1973r. o tym samym tytule (pol. „Świat Dzikiego Zachodu”). Ja w ramach ciekawości poznawczej obejrzałam go, jednak filmu nie polecam – raczej dla 'filmowych kolekcjonerów’ 😉

Drugim filmem jaki obejrzałam i zrobił na mnie wrażenie to thriller „Gra” z Michaelem Douglasem. Nie wiem jak to się stało, że wcześniej go nie widziałam, bo to film z 1997 roku. Świetny, trzymający w napięciu, z zaskakującym zakończeniem – naprawdę dobra rozrywka, służąca nie tylko jako podkład do chrupania popcornu, ale stymulująca do myślenia. Do obejrzenia  TUTAJ.

Na deser dokument o Sebastiao Salgado. Każdy, kto choć trochę interesuje się fotografią wie o kim mowa. Jeśli nie, to najwyższy czas to nadrobić. Film jest piękny i przejmujący, zarówno ze względu na zdjęcia, jak i historię samego fotografa. Pan Salgado to wielki człowiek. Mądry i dobry, jego mogłabym nazwać prawdziwym autorytetem i wzorem do naśladowania. Mam nadzieję, że was choć trochę zaciekawiłam – gorąco zachęcam do oglądania. Cały film w dobrej jakości do obejrzenia TUTAJ.

Mam nadzieję, że wśród tych propozycji znajdziecie coś dla siebie. A rozpaćkane jesienne wieczory wręcz proszą się o spożytkowanie na sposób filmowy 🙂